• James Bugental, Victor Frankl, Rollo May, İrwin Yaloom önemli temsilcileridir.
• Insan tanımlanması gereken bir nesne değildir, insan her şeyden önce bir varoluştuan tanımlanması gereken bir nesne değildir, insan her şeyden önce bir varoluştur.
• Varoluşçu yaklaşım insanı açıklamak için "fenomenolojik" inceleme yöntemini kullanmaktadır. Fenomenolojik görüşün temel anlayışına göre tek bir doğru yoktur, doğrular bireyin yaşadıklarıdır.
• Danışmana yönelik teknikler önerilmemiştir.
• Varoluşçu yaklaşımda danışmanın özü danışanın kendi varoluş bilincine ulaşmasıdır. Kendi sorumluluklarının farkına vararak üstlenmesini sağlamaktır.
İnsana Bakış açısı:
İnsan yaşamının belirleyicileri insanın geçmişi ve içsel dürtüleriyle kısıtlanamaz. İnsan hiçbir kalıp ve standart içine sokulamaz.
DASEİN(dünyada var olma) 
Birey en iyi kendi bakış açısıyla anlayabileceği bir dünyada varolmaktadır. Varoluşçu yaklaşıma göre insanlar birbiriyle eş zamanlı dört ayrı tarzda dünyada var olmaktadır.
Umwelt: İnsanın varlığını sürdürme ve biyolojik gereksinimlerini karşılama dünyasıdır. Umweltte yaşayan insan davranışlarını biyolojik ihtiyaçlarına göre düzenlerler
Mitwelt: insanın diğer insanlarla kurmuş oldukları kişilerarası ilişkileri kasteder.Umweltle mitwelt arasındaki fark aşk ve sex arasındaki farka gibidir.
Eigenwelt: Bireyin kendi iç dünyasıdır.
Überwelt: Bireyin maneviyatla olan ilişkisidir.
ÖZGÜRLÜK VE SORUMLULUK
Kişinin yaşamı tamamen kendi sorumluluğundadır; kendi hayatının yazarı tamamen kendisidir.
KAYGI
Kaygı insan olmanın kaçınılmaz bir parçası olarak yüzleşmemiz gereken, hayatta kalmak, korunmak varlığını savunmak için bireyin kişisel olarak verdiği çabalardan doğmaktadır. Normal kaygı ve nevrotik kaygı olmak üzere iki tür kaygı vardır. Normal kaygı bireyin günlük yaşamında doğal olarak var olan geçici kaygılardır. Nevrotik kaygı ise insanın kendi kendine var ettiği anlamsız aşırı kaygı duyma davarnışlarıdır.
YAŞAMDA ANLAM
Hayatta anlam bireyin hayatına kendi biçtiği değerdir. Insanlar genelde kendi hayatlarının anlamını ve amacını sorgularlar. Bireyler aktif bir şekilde yaşamlarına anlam vermeye, deneyimlerini anlamlandırmaya ve yaşamalarının anlamlarını oluşturmaya çalışırlar. Yaşamda anlam durağan bir olgu değil, dinamik bir kavramdır.
ÖLÜM VE VAROLUŞUN FARKINA VARMA
Yaşamla ilgili kesin olacağı şey sona ereceğidir. Ölümden korkmak yaşamdan korkmaktır. Frankl ölümü bir tehdit olarak değilde bireylerin yaşamlarını dolu dolu geçirmeleri için bir teşvik olarak görmüştür.
SEVGİ
Sevgi bir insanın  varlığından hoşlanmak ve onun değerini ve gelişimini kendisininki kadar onaylamak anlamına gelir. May(1969) 4 tür sevgi tanımlamıştır;
1. Seks: Cinsel birleşme ya da cinsel gerilimin boşaltılabildiği bir biyolojik işlevdir.
2. Eros: Şefkat ve özen gösterme üzerine kuruludur ve uzun süreli bir birliktelik arzusu içerir.
3. Filia: Dostça ve arkadaşça sevgidir. İki insan arasındaki cinsel  içerikli olmayan hoşlanma duygusudur.
4. Agape: diğerine duyulan saygı, karşılıksız ve çıkarsız sevgidir. Karşıdaki kişiye adanmışlık duygusudur.
SOYUTLANMA
Bireyin diğerleriyle ve doğayla kurulması gereken bağlardaki kopukluğuna soyutlanma denir ve varoluşçular bunun üzerinde dururlar .
Yaloom'a göre üç tür soyutlanma vardır;
Kişiler arası soyutlanma: Diğer insanlardan uzaklık
İçsel soyutlanma: kendinden uzaklaşma durumu
Varoluşsal soyutlanma: dünyadan ayrı olma derin bir yalnızlık halidir.


İYİLEŞTİRİCİ AMAÇLAR
Varoluşçu terapide danışanlar hasta olarak kabul edilmezler, yaşamdan bıkmış oldukları veya yaşama konusunda beceriksiz oldukları düşünülür. İhtiyaçları olan şey durumu gözden geçirmeleri için kaybettikleri yollarını tekrar kendilerinin bulması amacıyla onlara yardım etmektir.
1. Dadanışanlara otantik yaşamı sürdürmeleri ve kapasitelerini tam anlamıyla kullanabilmeleri konusunda farkındalıklarını artırmalarına yardımcı olmak.
2. Danışanların özgürlüğünü engelleyen katı alışkanlıklarından kurtulmalarına yardımcı olmak.
3. Danışanların kaygılarıyla yüzleşmsini sağlamak.
4. Danışanların yaşam ve ölüm, başarı ve başarısızlık, mutluluk ve hüzün, özgürlük ve sınırlama, belirginlik ve kuşku, sadakat ve ihanet gibi varoluşun zıtlıklarıyla başa çıkmalarına yardımcı olmak.
DANIŞMAN-DANIŞAN İLİŞKİSİ:
Yaloom tarafından "terapötik sevgi" olarak belirtilen psikolojik danışmanın danışana yaklaşımı, tedavi edici ben-sen ilişkisinin özel bir biçimidir. Danışman gerçek ilgi ve empatiyle yaklaşmalı, "o an orada olmalı ilkesiyle" hareket etmelidir.
PSİKOLOJİK DANIŞMANIN AŞAMALARI:
Genellikle üç aşama vardır;
1. Başlangıç Aşaması:
Psikolojik danışman, danışandan dünya ile ilgili görüşlerini tanımlamasını  ve açıklamasını ister. Bu aşamada danışan hayatındaki problemlerin oluşmasında kendi rolünün farkına varabilmelidir.
2. Gelişme Aşaması:
Danışanlar kendi değerler sisteminin nereden etkilendiğini anlayabilmeleri için desteklenir. Danışan bu süreçte iç gözlem yapmalıdır. Bu kendini keşfetme süreci danışanın değerlerinde ve tutumlarında yeniden yapılanmaya neden olabilir.
3. Son Aşama:
Psikolojik danışman danışanlardan psikolojik danışma sürecinde nelerin farkına vardıklarını ya da öğrendiklerini ortaya koymalarını ister. Bu aşamada başkalarına ait değerler sistemi yerine kendilerine ait bir değerler sistemini oluşturması ve kullanması amaçlanır.
İYİLEŞTİRİCİ YÖNTEM VE TEKNİKLERİ:
Varoluşçu terapinin müdahale yöntemleri varoluşçu felsefeye dayanmaktadır. Varoluşçu psikolojik danışmanlar, birçok diğer akımlardan gelen teknikleri seçmekte özgürdürler. Teknikler ikincil plandadır. 
Varoluşçu terapide benimsenen ilkeler:
1. Psikolojik sıkıntının altında daha derindeki varoluş konularının olduğu kabul edilir.
2. Her bir danışanın bireyselliğine ve insan oluşuna saygı duyulur.
3. Varoluşçu bir yönelimde, danışanın kendi kendisi oluşu, farkındalığı veya subjektifliği esas alınır.
4. Her şeyin geçici olduğu, bu nedenle geçmiş ve geleceğe temelde şuan ilişkisi içerisinde bakılır